Introductie

Autisme

 

Te veel prikkels om me heen

Houden me niet op de been.

Harde geluiden daar schrik ik van

Wat moet ik dan.

Ik kan de geluiden niet verdragen

Verwerken kan ik ze niet

Dat doet mij veel verdriet.

 

Het is niet dat ik er niet bij wil horen

Maar aan al die geluiden kan ik me

Ontiegelijk storen.

De filter in mijn hoofd is helemaal weg.

Autisme

Je ziet het niet maar van binnen

Heb ik veel verdriet.

 

Geluiden en beelden

Zijn voor mij niet fijn.

Dat maakt me in mijn hart heel erg klein.

Het liefste wil ik dan ook alleen zijn.

Door de drukte om me heen.

Ik zie de wereld niet als jij.

Maar zet me aub niet op zij

 

Vaak denk ik waarom ben ik anders dan de rest

Een praatje maken gaat niet altijd vanzelf.

Ik kijk je niet vaak in je ogen aan

Want dan krijg ik vaak een traan

Ik sluit me het liefste niet helemaal af.

Maar door alle geluiden en prikkels

Moet ik vaak uit de ruimte weg.

Zoals ik het zeg

 

Misschien denk je wel stel je toch niet zo aan

Maar in mijn hoofd kan ik het echt niet aan

Daarom laat ik ook vaak een traan.

Aan de buitenkant lijk ik verbaal heel sterk.

En zie je het niet.

Maar van binnen is dat helemaal niet zo.

En heb ik veel verdriet

 

Mijn koptelefoon is mijn beste vriend

Dan sluit ik me even helemaal af

Maar voor mij is het soms een grote straf.

Liever wil ik gezellig mee kunnen doen

Maar door alle prikkels en geluiden

Om me heen.

Lukt het me niet Daarom vaak verdriet.

Misschien denk je wel stel je toch een keer eens niet aan

 

Maar in mijn hoofd kan ik het dan echt niet aan.

 

Dit gedicht heb ik zelf Geschreven